Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy im. Witolda Gombrowicza w Ożarowie - Relacja ze spotkania autorskiego z Sabiną Jakubowską

Sabina Jakubowska urodzona w Brzesku, zamieszkała w Jadownikach jest powieściopisarką, magistrem archeologii, doktorem nauk humanistycznych, certyfikowaną doulą, nauczycielką i mamą – jednym słowem człowiek orkiestra. Pytana o to jak  znajduje czas na wszystko czym się zajmuje, odpowiada żartobliwie: - „niekiedy muszę naginać moją czasoprzestrzeń”. Jest członkinią Towarzystwa Ziemi Jadowskiej i właśnie od przedstawienia Jadownik rozpoczęła spotkanie. Jak powiedziała autorka: - „głoszę chwałę Jadownik na każdym kroku, Brzesko też lubię, bo to miasto mojego dzieciństwa i młodości”. Dla tych miejscowości Akuszerki to szczególna publikacja. Jest ona inspirowana m.in. Jadownikami i Brzeskiem oraz prawdziwymi osobami z nimi związanymi. Jak powiedziała autorka: - „po co wymyślać nowe miejsca i osoby skoro te, dobrze mi znane, są tuż obok i tylko czekają”.

Moderator rozmowy Łukasz Romaniuk pytał autorkę o jej pracę doktorską, która dotyczyła imiennictwa. Okazało się, że wertowanie ksiąg metrykalnych było fascynującym zadaniem dla autorki i wiele materiałów, które zebrała w tamtym czasie wykorzystała do napisania Akuszerek. Przytoczyła kilka zabawnych kwestii np. o Bierucie jako ojcu chrzestnym i o tym jak z rubryk w księgach machała do niej prababka, akuszerka Anna Czernecka.

Sabina Jakubowska opowiadała o niej jako o twardej, ironicznej, pracowitej ale i niebywale skutecznej położnej. Opowiadała o odwadze jaką musiała mieć w sobie akuszerka tamtych czasów stawiając czoła trudom codzienności. One obcowały z życiem i śmiercią, kochały, nienawidziły, niosły pomoc o każdej porze dnia i nocy także w czasach wojny.  Anna Czernecka żyła w latach 1858-1950. Uczyła się w Cesarsko-Królewskiej Szkole Położnych w Krakowie. Po powrocie ze szkoły była aktywna zawodowo do ukończenia 80 lat. Jak mówiła autorka: - „prababka przyjęła na świat 2132 dzieci Jadowickich, a także niemało dzieci z całej okolicy”. Na początku nie miała być bohaterką powieści. Jej zeszyt szkolny miał być inspiracją do stworzenia głównych bohaterek. Jednakże stało się inaczej. Autorka zaprosiła prababkę do swojej fikcji literackiej, tak jak wiele innych prawdziwych postaci, które pojawiają się w książce epizodycznie. Wiemy o tym dzięki słowniczkowi postaci znajdującemu się na końcu książki.

Sabina Jakubowska została również zapytana jak to jest być doulą. Opowiedziała, że zawód ten polega na niemedycznym wsparciu kobiet w okresie okołoporodowym i ona tego wsparcia udziela, doradza i towarzyszy kobietom przy porodach.

Spotkanie miało niezwykłą energię. Autorka okazała się osobą pełną charyzmy i poczucia humoru. Przybliżyła fabułę, strukturę i genezę powstania powieści. Padło wiele pytań z sali, na które autorka z chęcią odpowiedziała. Uczestnicy spotkania wspomnieli, nie kryjąc emocji, o ożarowskiej położnej pani Dukatowej, która odebrała porody wielu osób będących teraz dorosłymi osobami na Sali.

Po spotkaniu zainteresowani mogli zakupić książki autorki. Wiele z nich sprzedało się, co świadczy o zainteresowaniu odbiorców taką literaturą. Autorka podpisywała wszystkie przyniesione pozycje i zaopatrywała każdą w wyjątkową dedykację. My w swoich bibliotecznych zbiorach posiadamy Akuszerki i serdecznie zapraszamy do wypożyczania.

Debiutancką powieścią Jakubowskiej jest Dom na Wschodniej, którą napisała dla młodzieży i otrzymała za nią Nagrodę Główną w konkursie Promotorzy Debiutów Tygodnika Powszechnego i Instytutu książki. Akuszerki natomiast są pierwszą powieścią dla czytelnika dorosłego.