Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy im. Witolda Gombrowicza w Ożarowie - Są takie miejsca na świecie…

Diane Ackerman to amerykańska pisarka, poetka i przyrodnik. Jej styl pisania, łączy elementy historyczne i popularnonaukowe. Właśnie w takim stylu napisała Azyl. Akcja powieści toczy się w zbombardowanym i zrujnowanym warszawskim ZOO. Jan i Antonina Żabińscy podczas okupacji niemieckiej ocalili przed śmiercią ponad kilkadziesiąt osób. Udzielali im schronienia w domu, w piwnicy oraz pustych klatkach, w których wcześniej mieszkały zwierzęta. Klubowicze zwrócili uwagę jak fascynującą kobietą była Antonina Żabińska, która prowadziła „arkę” mającą na celu ratowanie ludzi oraz zwierząt przed zagładą. To poświęcenie często przebiegało wraz z ryzykowaniem własnego życia. Powieść pod pewnym względem jest autobiografią Antoniny Żabińskiej. Dzieje się tak za sprawą masy splecionych cytatów z jej pamiętnika. Wiele faktów zaintrygowało Klubowiczów. „Czytając zwróciłam uwagę ile prawdziwych osób przewinęło się przez tę książkę, Magdalena Gross, Janusz Korczak, Irena Sendler, Lutz Heck czy Josef Mengele. Te postacie przybliżają czytelnikowi realne zdarzenia jakie miały miejsce w Warszawie podczas okupacji”. Strony powieści przepełnione są masą opisów wojennej Warszawy, zamieszkujących je ludzi, a także ich zwyczajów. Jest to powieść o codziennym strachu i niepewności jutra, o wiecznym balansowaniu między życiem, a śmiercią. To także opowieść o sile charakteru, o pogodzie ducha, którą charakteryzowali się ludzie niepewni do końca, czy dożyją dnia jutrzejszego. Dyskutując o książce Diane Ackerman klubowicze zwrócili uwagę na piękne opisy przedwojennego ZOO, opisy warszawskiego getta, porównali książkę z jej ekranizacją, poruszyli konflikt żydowsko-palestyński oraz skupili się na pojęciach antysemityzm i antypolonizm.

Arktyczne marzenie napisane przez Barry’ego Lopeza amerykańskiego podróżnika, to opowieść o dalekiej północy i jej cudach: skarłowaciałych lasach, zorzach polarnych i skutych lodem morzach, o wołach piżmowych, niedźwiedziach polarnych i narwalach. To drugie magiczne miejsce na ziemi, które wraz z klubowiczami odkryliśmy dzięki tej książce. Choć jest to najważniejsza książka Barry'ego Lopeza, nagrodzonego m.in. National Book Award i opisuje fascynujące miejsce, to nasi klubowicze czuli się nią rozczarowani. „Jak dla mnie czytało się ciężko, książka zbyt obszerna. Jest poświęcona przyrodzie, klimatowi, życiu i ludziom w Arktyce ale pisana czasem zbyt poetyckim i górnolotnym językiem”.  Inny czytelnik stwierdził, że „przynajmniej do połowy miałem wrażenie, że czytam podręcznik do przyrody”. Kolejna opinia mówiła o tym, że „w dzisiejszych czasach gdzie są piękne programy przyrodnicze kręcone i emitowane na różnych stacjach np. National Geographic czy Animal Planet czy inne, to taka książka traci na wartości, przegrywa”. Klubowicze zwrócili uwagę, że choć książka została wydana u nas w roku 2020, to została napisana w roku 1986. 34 lata w przypadku takiej literatury to zbyt daleki okres by w pełni przyjmować założenia autora np. w dziedzinie zmian klimatycznych, które obecnie wyglądają dużo dramatyczniej i gwałtowniej niż autor to widział w roku 1986. Klubowicze uważają też, że „lepiej by było rozszczątkować tę książkę na kilka części: naukową, przyrodniczą i podróżniczą na przykład”. Zwrócili uwagę na to, że „dużo jest opisów zwierząt, przyrody, ludzi ale szkoda, że nie ma ani jednego zdjęcia. Książka jest bardzo gruba, zawiera jedynie czarno-białe mapy, a myślę, że kilka zdjęć czy ilustracji bardzo by ją wzbogaciło”. Książka trudna co nie znaczy, że od razu zła. Docieranie do sedna zawartych w niej informacji zajmuje zwyczajnie więcej czasu i wymaga więcej skupienia. Podsumowaniem tej pozycji może być zdanie, które zapamiętała jedna z naszych Klubowiczek: „jeśli pojawisz się gdzieś, w jakimś nowym miejscu, to masz się do niego odnosić z szacunkiem, wsłuchać się w nie i wtedy możesz dopiero zacząć poznawać to miejsce”.

W Tygodniu Bibliotek nie zabrakło atrakcji podczas naszego spotkania. Jedną z nich był odczyt dwóch wierszy napisanych przez jedną z naszych Klubowiczek. Jeszcze raz serdecznie gratulujemy i dziękujemy, że podzieliła się Pani z nami swoją twórczością. My ze swojej strony zapewniliśmy Klubowiczom rozrywkę przygotowując test o naszej bibliotece. Nie był łatwy, ale wspólnymi siłami odpowiedzieliśmy na wszystkie pytania. Na samym końcu pojawił się tort, który poruszył kubki smakowe wszystkich uczestników spotkania oraz upominki za zajęcie II miejsca w konkursie na Najlepszy Dyskusyjny Klub Książki w 2019 r.